Pascasejarah ialah fiksyen distopia dan pascaapokalips yang terbit daripada babak-babak sejarah. Meraka bangsa homocivilis yang membina istana peradaban di atas puing-puing silam. Lalu bangsa itu jugalah yang meruntuhkannya kembali menjadi debu sejarah. Pertelingkahan, keangkuhan, dan ketamakan ialah sebahagian daripada racun yang terus mengisi kota-kota kemanusiaan.

Dua belas cereka di dalamnya disusun mengikut kronologi masa menjadi seminovel yang merumuskan sebuah zaman: Pascasejarah.

Benarlah. Sejarah ialah bayangan masa depan yang boleh diramalkan.

“Tak perlu seorang lagi Nostradamus, kita telah pun tahu. Ia hanya rumus yang berulang.”